(Re)produkcja to wieloelementowa instalacja badająca relacje między ciałem i mechanizmami systemowego podporządkowania. Obiekt, videoperformans oraz cykl ośmiu fotografii są połączone wspólnym motywem wizualnym i konceptualnym – mlekiem.

Praca opiera się na analogii pomiędzy publiczną debatą na temat kryzysu demograficznego oraz przemysłową produkcją mleka. Ta paralela, choć szokująca, ujawnia instrumentalizację ciał – zarówno ludzkich, jak i zwierzęcych – oraz ich uwięzienie w systemowych wymaganiach. Gdzie są granice autonomii i samodecydowania w kontekście idei „wyższego dobra”? Kwestie płodności sprowadzane są do funkcji służebnych wobec celów społecznych i ekonomicznych, a (re)produkcja staje się gwarantem trwałości systemu. Zobrazowana przez instalację uniwersalność systemowych mechanizmów oczekiwań, kontroli i wyzysku podnosi kwestie doświadczenia indywidualnego wtłaczanego w ramy i normy kulturowe, które staje się doświadczeniem zbiorowym.

Obiekt stworzony z gromadzonych kożuchów i przypalonych płatów krowiego mleka wykracza poza swoją materialność. Staje się metaforą systemu opartego na rutynie i powtarzalności, w którym jednostka – uwięziona w strukturze, która zdaje się nie mieć końca – traci swoją autonomię. Jednocześnie, materialna trwałość obiektu staje się świadectwem przemiany doświadczenia prywatnego i domowego, w trwałe i systemowe.

MLEKO, ŻYŁKA ELASTYCZNA, 100 x 15 cm

Obiekt, razem z video i serią zdjęć, są częściami 3-elementowej instalacji (Re)produkcja